Meet the parents

Ronald en ik zijn Basjes ‘adoptieouders’. Maar wie zijn eigenlijk zijn biologische ouders? Even een kennismaking.

Z'n moeder is een superlief en pikzwart teefje. Haar kennelnaam luidt 'Henhull Annie'. Omdat niemand z'n hond in het openbaar durft te roepen als die 'Henhull Annie' heet, heeft ze ook een roepnaam, namelijk 'Fine'. Fine is negen weken lang in verwachting geweest van Bas & co, heeft vervolgens dapper de bevalling doorstaan en daarna ontelbaar vaak vijf lebberende hondjes gezoogd. Bovendien heeft ze, in elk geval in de eerste weken na de geboorte, het nest schoon gehouden door steeds de ontlasting van haar pups te verorberen. Niet zo verwonderlijk dus dat ze na acht weken weinig moeite had met het afscheid van haar kroost. En mochten zij en haar kinders elkaar in de toekomst nog eens tegenkomen dan zullen ze elkaar begroeten zoals ze elke hond begroeten; kwispelend en snuffelend, maar zonder enige herkenning.

Bas’ vader is een Engelsman genaamd 'Bertie Longcopse'. Z'n roepnaam weet ik niet, maar ook in zijn geval is het allicht een verbetering. Bertie is een kampioen die al heel wat proeven en wedstrijden op zijn naam heeft staan. Hij grossiert echter niet alleen in prijzen... Meer nog dan trofeeën heeft deze schitterende blonde casanova nakomelingen. Een beetje speurwerk op het internet leert dat Basje heel wat halfbroertjes en -zusjes heeft in zowel Groot-Brittannië als op het Europese vasteland.

Aan Ronald en mij nu de taak om van Bassie een hond te maken waar zijn biologische ouders trots op kunnen zijn.

  

En voor wie het zich afvraagt; Bas is op geheel natuurlijke wijze verwekt. Geen reageerbuisje per exprespost, geen gepruts in een petrischaaltje, gewoon moederhond met de boot de Noordzee over voor een 'jolly good' weekend met Bertie...